weerglans
[weer-glans] /zelfstandig naamwoord
weerspiegeling, reflectie, terugkaatsing van licht en gloed, openbaring, schittering, …
Foto Baikalmeer: Werner Van Steen & Marion Demanet
Heb het leven lief
Met je ogen dicht of in het volle licht
We werken met wat er is
Als we ons licht laten schijnen op dingen die eerder onzichtbaar -maar wel voelbaar- waren, komt er iets van reflectie terug: de weerkaatsing van het licht op dat stukje, of de ‘weerglans’. Iets toont zich, opent zich, en zo worden we ons bewust. Zodra iets gezien en (h)erkend is, gaat het mét je werken, niet langer tegen.
Net zoals bij een spiegelbol. Waar je je lichtbundel of focus op richt, licht een bepaald stuk op en geeft dat zijn kleuren vrij: van donker naar licht en alle mogelijkheden daartussen voor een vrijere versie van jezelf.
Ik help je om voor jezelf duidelijk te krijgen wat je verlangens zijn, waar je kracht en keuzemogelijkheid ligt en hoe je je daar opnieuw mee kan verbinden. Ik zorg voor de belichting waardoor jij anders kan kijken en anders kan kiezen.
Zonder wrijving geen glans
Het leven schuurt soms. Je wordt geraakt, loopt ergens tegenaan, stoot jezelf twee of drie keer aan dezelfde steen. En zo geraak je soms de verbinding kwijt. Iets beroert, ontroert je. Touché.… Het is díe wrijving die jou ook glans geeft. De kans om terug voeling te krijgen met jezelf en dichter bij je eigen hart te komen.
Van wonde naar wijsheid, van kras naar kracht, van litteken naar liefde, van leed naar je hoogste lied.
